თემები

ჯულიეტა ჯინალი, 67 წლის, ოჩამჩირე

"1993 წლის 29 სექტემბერს წამოვედით აფხაზეთიდან. წავედით ზუგდიდში, მამიდაშვილის სახლში. ძალიან გვიჭირდა, არაფერი გაგვაჩნდა, არც საჭმელი, არც სასმელი და გადავწყვიტეთ თბილისში წამოსვლა. მე როგორც პედაგოგი, ჩაგვასახლეს სტუდენტთა საერთო საცხოვრებელში. ერთ ოთახში 7 ადამიანი მოგვათავსეს. ჩემი ოჯახი, ჩემი დედამთილ-მამამთილი და მული. არც შუქი გვქონდა, არც წყალი.

ნატა, 25 წლის, თბილისი

„დაბადებიდან ბებია და ბაბუა მზრდიდნენ. დედამ მიმატოვა, მამა კი 6 თვის ვიყავი, როდესაც გარდამეცვალა. ოჯახში ბავშვობიდანვე ყველაფერს მე ვაკეთებდი. ჩემი ქათმები, გოჭები, ინდაურები მყავდა, რომლებიც ჩემი შემოსავლის წყარო იყო. ძალიან პატარა, დაახლოებით 5-6 წლის ვიყავი, როდესაც პირველად მივხვდი, რომ სკოლაში უფროსი ბიჭების მიმართ მიჩნდებოდა გრძნობები.

ლელა, 40 წლის, ქუთაისი

"ის, რომ ქალი მეორე სქესი იყო, ჯერ კიდევ ადრეულ ბავშვობაში აღვიქვი. ჩვენ ორი და ვართ. ძალიან ხშირად მესმოდა მამისგან, რომ არ ჰქონდა ცხოვრების მოტივაცია, რადგა არ ყავდა ბიჭი შვილი - მემკვიდრე. ეს ძნელი გასაგები იყო მაშინაც და საკმაოდ მტკივნეულია ახლაც. მაშინ, ბავშვობისას, უკვე ვიცოდი, რომ გამიჭირდებოდა

ნინო ანდრიაძე, 38 წლის, თბილისი

„ქალის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ბარიერი კარიერულ წინსვლაში მისი ორსულობის პერიოდია და ამ მდგომარეობისადმი ნულოვანი ტოლერანტობა სამსახურში. შესაძლო დეკრეტული შვებულებით გამოწვეული არაპროდუქტიულობა დამსაქმებლისთვის ალბათ ის იარლიყია, რომელსაც ყველა ქალს მიაკერებს და მის სარგებლიანობას ეჭვქვეშ აყენებს. ამ დროს დაცულობის განცდა ქალისთვის თითქმის ნულოვანია. ცხადია, პირში არავინ გეუბნება, მაგრამ

ლუსინე თამარიანი, 19 წლის, ბათუმი

„მე-8 კლასში ვიყავი დედას თურქეთში გავყევი პლანტაციაში სამუშაოში მისახმარებლად. ხელმოკლედ ვცხოვრობთ. პროფესიის არჩევის დრო როცა დამიდგა, გადავწყვიტე არჩევანი გამეკეთებინა ისეთ პროფესიაზე, რაც მაინტერესებდა და რაც ჩვენს შემოსავლებს გაზრდიდა. ჩემი თანატოლი გოგოები ძირითადად „ქალურ“ პროფესიებს ირჩევენ, მაგრამ მე ზღვაოსნობის კუთხით გადავწყვიტე წასვლა. მეზღვაურებს ყოველთვის კარგი ანაზღაურება

მაგდა ბეჟანიშვილი, 25 წლის, თელავი

„უნივერისტეტში ჩაბარება იყო ჩემი ყველაზე დიდი ბარიერი, რომელიც, სამწუხაროდ, ვერ გადავლახე მასწავლებლებიდან და ფინანსებიდან გამომდინარე. შესაბამისი ცოდნის მქონე მასწავლებლები თელავში არ არიან. მეთორმეტე კლასში უსინათლოთა სკოლიდან, თელავის საჯარო სკოლაში გადმოვიტანე საბუთები. ძირითადად მაშინ მივდიოდი, როცა ჩემი მეგობარი იყო, რადგან ლანას გარეშე თავს იქ კომფორტულად ვერ

მარი კოდუა, 23 წლის, დარჩელი

„ტრაქტორის მართვა ჩემით ვისწავლე. ხანდახან ოპერატორ კაცს არ ეცალა, მე კიდევ მეურნეობაში საქმე მიფუჭდებოდა. ასევე მინდოდა, მეც ადვილად შემესრულებინა სოფლის მეურნეობის ის სამუშაოები, რასაც ხშირად ქალები ხელით აკეთებენ. 1 ჰექტარი მიწის გათოხვნას და მერე სასუქის შეტანას 3 დღე და 4 ადამიანური რესურსი სჭირდება, მაშინ, როცა

ნინო მაღლაფერიძე, 35 წლის, ქუთაისი

„საბა არის 11 წლის. ფიზიკურად ძალიან ლამაზი, ემოციური და დადებითი. მისგან მხოლოდ სითბო და პოზიტივი მოდის. საბასთან პრობლემა შეგვექმნა მაშინ, როდესაც იყო 4 წლის. არ მეტყველებდა. გარეგნული, ფიზიკური ან სხვა რაიმე შეზღუდვები არ ჰქონდა. ამ გამოცდილებიდან რომ ვფიქრობ და თან მე მეორე შვილიც შემეძინა, საბას

ანა მაისურაძე, 29 წლის, თბილისი

"მე ვარ ანა მაისურაძე, 29 წლის და ვარ შეზღუდული შესაძლებლობების მქონე ქალი თბილისდან. ამჟამად ვმუშაობ წიგნის მაღაზია სანტა ესპერანსაში. ძალიან მიყვარს წიგნები, მუსიკა, სიმღერა, კომპიუტერული თამაშები და არა მარტო. დამთავრებული მაქვს უნივერსიტეტები. მოკლედ, რეალურად ისევე ვცხოვრობ, როგორც უმრავლესობა ცხოვრობს ჩვენს ქალაქში. ჩემი პრობლემა არა იმდენად